«Δύο σε ένα» είναι η στόχευση της κυβέρνησης στην προσπάθειά της να επισπεύσει τις εξελίξεις γύρω από τα μεγάλα ενεργειακά έργα φυσικού αερίου που θα διέρχονται από το ελληνικό έδαφος και τα οποία προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο αμερικανικός παράγοντας.
Ανήμερα των εγκαινίων κατασκευής του TAP στη Θεσσαλονίκη, που θα γίνουν παρουσία του Πρωθυπουργού, προγραμματίζεται σύμφωνα με τις πληροφορίες του Energypress και η συνάντηση Σκουρλέτη-Πέτκοβα με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων στον πλωτό σταθμό LNG, η τύχη του οποίου συναρτάται άμεσα με το αν θα προχωρήσει και ο ελληνοβουλγαρικός αγωγός IGB.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η Βουλγάρα υπουργός Ενέργειας θα βρίσκεται την προσεχή Τρίτη 17 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να συμμετάσχει μαζί με τον υπουργό Ενέργειας Π. Σκουρλέτη σε συνάντηση για το project της Αλεξανδρούπολης με τη συμμετοχή επικεφαλής και εκπροσώπων της αμερικανικής Cheniere, της ΔΕΠΑ, της Bulgargaz και της Gastrade του ομίλου Κοπελούζου.
Όπως έχει γράψει το Energypress, στοιχείο-κλειδί που θα καθορίσει την τύχη του IGB είναι το αν θα προχωρήσει ο πλωτός σταθμός αποθήκευσης LNG της Αλεξανδρούπολης καθώς η υλοποίηση του ενός έργου αποτελεί προϋπόθεση για την υλοποίηση του άλλου (http://energypress.gr/news/epiheirisi-syghronismoy-toy-igb-me-ton-ploto-stathmo-lng-tis-alexandroypolis-maio-stin-athina-i). Αυτός είναι και ο λόγος που βρίσκεται σε εξέλιξη από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας «επιχείρηση συγχρονισμού» του αγωγού IGB με το έργο της Αλεξανδρούπολης.
Τι σημαίνει «συγχρονισμός»; Ότι τόσο η ελληνική όσο και η βουλγαρική πλευρά έχουν συνειδητοποιήσει πως οι εξελίξεις γύρω από τα δύο έργα πρέπει να τρέχουν ταυτόχρονα.
Έχει δηλαδή γίνει σαφές όλο το προηγούμενο διάστημα πως ο αγωγός IGB δεν μπορεί να σταθεί, εφόσον δεν υπάρξει ικανοποιητική κάλυψη της χωρητικότητάς του και κατά την επόμενη φάση του market test, αυτή των δεσμευτικών προσφορών. Στον αντίποδα, ο πλωτός σταθμός δεν έχει κανένα νόημα να κατασκευαστεί δίχως τον IGB, για τον οποίο οι μέχρι τώρα ενδείξεις είναι θετικές.
Προ ημερών, η εταιρεία ICGB που έχει αναλάβει την υλοποίηση του διασυνδετήριου αγωγού ανακοίνωσε ότι υποβλήθηκαν εννέα μη δεσμευτικές εκδηλώσεις ενδιαφέροντος για δέσμευση χωρητικότητας στον αγωγό 5 δισ. κ.μ. Δεν είναι τυχαίο ότι η εταιρεία Gastrade του ομίλου Κοπελούζου, που προωθεί το επενδυτικό σχέδιο της Αλεξανδρούπολης, δέσμευσε και το μεγαλύτερο μέρος της χωρητικότητας του ΙGB και συγκεκριμένα ποσότητες 2 δισ. κ.μ. αερίου ετησίως σε σύνολο 5 δισ. κ.μ.
Η ένδειξη είναι θετική, για το έργο φαίνεται ότι υπάρχει ενδιαφέρον, ωστόσο μένει να φανεί αν θα καταγραφεί το ίδιο ενδιαφέρον και κατά τη φάση των δεσμευτικών προσφορών που ακολουθούν. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει το προηγούμενο του πρώτου market test κατά το οποίο είχαν επίσης υπάρξει αρχικές δηλώσεις ενδιαφέροντος, δίχως όμως να καταλήξουν σε δεσμεύσεις χωρητικότητας στη δεύτερη και καθοριστική φάση. Να σημειωθεί ότι η ελάχιστη ποσότητα που θα πρέπει να δεσμευθεί για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του αγωγού έχει οριστεί στα 1,7 δισ. κ.μ. αερίου.
Πως «κολλάει» ο πλωτός σταθμός
Εδώ κάπου έρχεται και «κολλάει» ο πλωτός σταθμός της Αλεξανδρούπολης και η επικείμενη συνάντηση Σκουρλέτη-Πέτκοβα με τους τέσσερις πιθανούς εταίρους (Cheniere, ΔΕΠΑ, Bulgargaz, Gastrade).
Αν, οι τέσσερις δώσουν τα χέρια, και η συμμετοχή τους στο έργο κλειδώσει, τότε ο όμιλος Κοπελούζου θα προχωρήσει και σε δέσμευση χωρητικότητας του ελληνοβουλγαρικού αγωγού IGB.
Αντιστρόφως, εφόσον δεν εξασφαλιστεί ότι θα κατασκευαστεί ο αγωγός IGB δύσκολα θα ευδοκιμήσουν και οι επαφές για το πλωτό σταθμό, και θα μπουν τελικά στο έργο της Αλεξανδρούπολης οι ενδιαφερόμενες αμερικανικές εταιρείες (Cheniere συν άλλη μία εισηγμένη), καθώς επίσης η βουλγαρική Bulgargaz, όπως και η ΔΕΠΑ.
Δεν είναι τυχαίο ότι η ΔΕΠΑ αντιμετωπίζει το εγχείρημα με τη συλλογιστική ότι «δεν πρόκειται να ρίξουμε χρήματα σε κάτι που δεν θα αντιστοιχίζεται με τις πραγματικές ανάγκες της εταιρείας, αλλά και της ελληνικής αγοράς αέριου και δεν θα αποφέρει στην επιχείρηση στρατηγικά και οικονομικά οφέλη».
Αυτοί ακριβώς είναι και οι λόγοι που η συνάντηση της Τρίτης 17 Μαΐου αποκτά ξεχωριστή σημασία. Εφόσον όλα πάνε καλά, αναμένεται ότι θα ξεκλειδώσει και ο IGB, και πολλές από τις εταιρείες που εκδήλωσαν ενδιαφέρον κατά την πρώτη φάση του market test, θα υποβάλλουν δεσμευτικές προσφορές και στη δεύτερη.
Για την ιστορία θυμίζουμε ότι ο IGB στηρίζεται σθεναρά από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. καθώς θα δώσει για πρώτη φορά τη δυνατότητα στα κράτη των Βαλκανίων να αποκτήσουν αέριο και από άλλες πηγές πλην της Ρωσίας.
Σε πρώτη φάση, ο αγωγός θα μεταφέρει υγροποιημένο φυσικό αέριο που θα μπαίνει στο ελληνικό σύστημα μέσω του τερματικού της Ρεβυθούσας και στη συνέχεια μέσω του τερματικού της Αλεξανδρούπολης. Από το 2020 και μετά οπότε και θα ξεκινήσει η λειτουργία του TAP, το αέριο θα φτάνει στη Βουλγαρία μέσω του ΙGB, από εκεί στη Σερβία και εν συνεχεία στη Ρουμανία με προοπτική ακόμα και την Ουκρανία.
Επί ελληνικού εδάφους, ο αγωγός IGB θα διασυνδεθεί με το Ελληνικό Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου (ΕΣΦΑ) στην περιοχή της Κομοτηνής και με το αντίστοιχο βουλγαρικό στην περιοχή της Στάρα Ζαγκόρα.