Δεν πρόκειται να υπάρξει καμία οριστική απόφαση αυτή και την επόμενη εβδομάδα για το ΔΕΣΦΑ, το θέμα θα συζητηθεί μετά τις γιορτές.
Την απάντηση αυτή δίνουν αρμόδια στελέχη αναφορικά με την εκκρεμότητα γύρω από την κήρυξη του υφιστάμενου διαγωνισμού ως άγονου, και την άμεση προκήρυξη νέου.
Διότι, παρ’ ότι μέχρι πριν από μερικές ημέρες η ελληνική πλευρά, υπό την πίεση και των Βρυξελλών να μη χάσει χρόνο, εξέταζε και τη δυνατότητα συνέχισης του διαγωνισμού, και όχι την προκήρυξη άλλου καινούργιου, οι νομικοί που ανέλαβαν να διερευνήσουν το θέμα φαίνεται να καταλήγουν πως αυτό πολυ δύσκολα θα έστεκε νομικά. Ετσι οι εμπλεκόμενοι επανέρχονται πάνω στο αρχικά εξεταζόμενο σενάριο, αυτό της προκήρυξης νέας διαγωνιστικής διαδικασίας, με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται φυσικά σε χρόνο.
Σε κάθε ωστόσο περίπτωση, οι όποιες αποφάσεις δεν πρόκειται να ληφθούν όσο ο αρμόδιος υπουργός Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης απουσιάζει στη Νέα Υόρκη, ενώ ούτε και το ΤΑΙΠΕΔ έχει προγραμματίσει αυτή την εβδομάδα κάποιο Δ.Σ. προκειμένου να κηρύξει άγονο το διαγωνισμό. Δεδομένου ότι ο Σταθάκης επιστρέφει στην Ελλάδα προς στα τέλη της εβδομάδας, αλλά και ότι η επόμενη είναι εβδομάδα Χριστουγέννων, είναι σαφές ότι οι αποφάσεις για το ΔΕΣΦΑ παραπέμπονται για μετά τις γιορτές.
Οσο όμως εκκρεμεί η συγκεκριμένη υπόθεση, τόσο θα πηγαίνει πίσω και όλο το νέο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων. Διότι, αν δεν αποσαφηνιστεί τι θα προβλέπει ο νέος διαγωνισμός πώλησης του ΔΕΣΦΑ, τόσο θα καθυστερεί και η επικαιροποίηση όλου του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, άρα και και η εν συνεχεία έγκρισή του από το ΚΥΣΟΙΠ, κ.ο.κ.
Επειτα, οι κρατικές επιχειρήσεις της ενέργειας συνθέτουν στην Ελλάδα ένα μετοχικό κουβάρι. Ο ΔΕΣΦΑ είναι 100% θυγατρική της ΔΕΠΑ, της οποίας όμως τα ΕΛΠΕ κατέχουν το 35%, άρα και το 35% του ΔΕΣΦΑ. Δεν έχει νόημα αν δεν ξεκαθαρίσει πρώτα τι μέλλει γενέσθαι με το ΔΕΣΦΑ, να βγει διαγωνισμός για τη ΔΕΠΑ, όπως λένε άνθρωποι του χώρου, καθώς ουδείς θα μπορεί να αποτιμήσει τι ακριβώς ιδιωτικοποιείται: Ούτε ο πωλητής, δηλαδή το Δημόσιο, θα ξέρει τι ακριβώς πουλάει, ούτε ο δυνητικός επενδυτής θα γνωρίζει τι ακριβώς αγοράζει. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με το 35% των ΕΛΠΕ- που κατέχουν το 35% του ΔΕΣΦΑ- και που λογικά θα έβγαινε προς πώληση αμέσως μόλις τελείωνε η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ.
Βέβαια στην περίπτωση του ΔΕΣΦΑ οι αργοί ρυθμοί που παρατηρούνται γύρω από την προκήρυξη νέου διαγωνισμού έχουν δύο επιπλέον αιτίες. Αφενός την υποβάθμιση του ρόλου του ΤΑΙΠΕΔ από την κυβέρνηση ενόψει του νέου υπερ-Ταμείου, αφετέρου τη γενικότερη χαλαρότητα που επιδεικνύουν τελευταίως για τις ιδιωτικοποιήσεις και οι δανειστές. Κάτι το γενικότερο βάλτωμα της 2ης αξιολόγησης, κάτι και ότι οι πιστωτές μοιάζει να ρίχνουν το βάρος τους στην επικείμενη λειτουργία του υπερ-Ταμείου, ουδείς μοιάζει πλέον να ασχολείται με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Στο δια ταύτα, και ενόψει της προκήρυξης νέου διαγωνισμού, ενδιαφέρον όπως έχει γράψει το "Energypress" έχουν εκφράσει τουλάχιστον δύο καινούργιοι παίκτες. Αφενός η βελγική Fluxys, που στις αρχές του προηγούμενου διαγωνισμού για τον ΔΕΣΦΑ, το 2012, είχε διερευνήσει τη δυνατότητα συμμετοχής της, χωρίς όμως να προχωρήσει περαιτέρω, λαμβάνοντας μάλιστα τότε πολύ σοβαρά υπόψιν το country risk της Ελλάδας. Αφετέρου πρόκειται για τη ρουμανική Transgas, στελέχη της οποίας επισκέφτηκαν προ εβδομάδων μαζί με τη Fluxys, αλλά και τους πρεσβευτές του Βελγίου και της Ρουμανίας, τα ΕΛΠΕ. Η Fluxys συμμετέχει μετοχικά στον αγωγό TAP, ενώ η Transgas είναι μία από τις εταιρείες που προωθεί τη δημιουργία του "κάθετου διαδρόμου" μεταφοράς φυσικού αερίου, ο οποίος και φιλοδοξεί να ενώσει τα συστήματα της Ελλάδας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας, της Ουγγαρίας και της Αυστρίας.