Σε μοντέλο ίδιο με αυτό του αρχικού διαγωνισμού, δηλαδή την πώληση του 66%, οδηγούν οι έως σήμερα ασκήσεις των εμπλεκομένων πλευρών στην υπόθεση του ΔΕΣΦΑ.
Αν και έχουν εξεταστεί όλα τα πιθανά σενάρια, αυτό που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες αφενός να ολοκληρωθεί με επιτυχία και γρήγορα ο νέος διαγωνισμός, αφετέρου να εγγραφεί το τίμημα ακόμη και στα φετινά έσοδα του ΤΑΙΠΕΔ, είναι η πώληση ποσοστού 66% της εταιρείας.
Αυτό εξηγούν στο "Energypress", άνθρωποι με γνώμη των διεργασιών που συμμετείχαν τελευταίως σε μια σειρά συσκέψεων γύρω από το θέμα, και χαρακτηρίζουν ως κίνηση υψηλού ρίσκου κάθε άλλη παραλλαγή.
Σε μια μάλιστα από αυτές τις συσκέψεις όπου έλαβαν μέρος και τα ΕΛΠΕ, ανοίγοντας τα χαρτιά τους, διατύπωσαν την εξής πρόταση: Είτε πουλάμε το 35% και αποχωρούμε εντελώς από το ΔΕΣΦΑ, είτε αγοράζουμε από το ΤΑΙΠΕΔ και το ποσοστό 31% του Δημοσίου.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, το ΤΑΙΠΕΔ τους απάντησε ότι κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται, θα δημιουργούσε νομικό κώλυμα και η ιδέα απορρίφθηκε.
Την ίδια τύχη φαίνεται να έχει και η σκέψη να πουλήσει το ΤΑΙΠΕΔ το 31% αλλά παράλληλα να βρεθεί τρόπος, ώστε το Δημόσιο να κρατήσει την πλειοψηφία των μετοχών του ΔΕΣΦΑ (51%). Διότι, ακριβώς επειδή το Δημόσιο κατέχει συνολικά το 66% του ΔΕΣΦΑ, εάν διαθέσει το 31%, τότε απομένει μόνο με 34%, και όχι με 51%. Εκτός και αν ζητήσει να αγοράσει από τα ΕΛΠΕ μέρος από το ποσοστό 35% που κατέχουν στο ΔΕΣΦΑ.
Εδώ και καιρό ωστόσο, η διοίκηση των ΕΛΠΕ έχει αλλάξει στρατηγική στο κεφάλαιο ΔΕΣΦΑ. Εκτιμά ότι είναι τέτοιες οι προοπτικές ανάπτυξης της αγοράς φυσικού αερίου στην ΝΑ Ευρώπη, ώστε στη μάχη για τα μερίδια της αγοράς ενέργειας τα επόμενα χρόνια, ένα περιουσιακό στοιχείο σαν τον ΔΕΣΦΑ δίνει προβάδισμα σε όποιον το κατέχει.
Την ίδια άποψη φαίνεται να έχει, και η πλευρά της Paneuropean του ομίλου Λάτση, του βασικού δηλαδή μετόχου των ΕΛΠΕ, ο οποίος και ελέγχει ποσοστό 45,5%.
Τα πάντα βέβαια εξαρτώνται από το τίμημα. Εάν όπως στην περίπτωση της SOCAR, βρισκόταν κάποιος επενδυτής να δώσει 212 εκατ ευρώ στα ΕΛΠΕ για να αγοράσει το ποσοστό τους, φυσικά και θα το πωλούσαν. Διαφορετικά, θα προτιμούσαν να κρατήσουν ολόκληρο το 35%, παρά να πουλήσουν ένα μικρότερο ποσοστό στο Δημόσιο και να κρατήσουν το υπόλοιπο, όπως προέβλεπαν κάποιες ασκήσεις εργασίας.
Διαγωνισμός fast track επτά-οκτώ μηνών
Αν και το υπουργείο Ενέργειας κρατά ακόμη κλειστά τα χαρτιά του και λέγεται ότι θα έχει οριστικά καταλήξει στην φόρμουλα του νέου διαγωνισμού προς το τέλος του μήνα, εντούτοις τα δεδομένα δείχνουν ότι η λιγότερο περίπλοκη και πιο γρήγορη λύση είναι η πώληση του 66%.
Σε μια τέτοια περίπτωση, αρμόδιοι παράγοντες εκτιμούν ότι ο νέος διαγωνισμός για το ΔΕΣΦΑ θα μπορούσε να προκηρυχθεί εντός του Φεβρουαρίου, προκειμένου να ολοκληρωθεί το νωρίτερο μέσα στο Σεπτέμβριο ή Οκτώβριο. Τούτο σημαίνει ότι το Νοέμβριο θα μπορούσε ο διαγωνισμός να περάσει από το Ελεγκτικό Συνέδριο, και το Δεκέμβριο να έχει ανακηρυχθεί ο πλειοδότης.
Τα πάντα σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να τρέξουν με ταχύτητες fast track “αλά ΑΔΜΗΕ”, όπου ο διαγωνισμός για το 24% προκηρύχθηκε τον Ιούλιο, και η σύμβαση με την κινεζική State Grid υπεγράφη τον Δεκέμβριο, δηλαδή η όλη διαδικασία διήρκεσε πέντε μήνες.
Οσο για το προσδωκόμενο τίμημα, εφόσον ο νέος διαγωνισμός αφορά και πάλι το 66%, σύμφωνα με την αίσθηση μίας τουλάχιστον εκ των εμπλεκόμενων πλευρών, θα είναι χαμηλότερο των 400 εκατ. ευρώ. Το ερώτημα φυσικά είναι πόσο χαμηλότερο.