Προ ημερών υπεγράφη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και ενός κονσόρτιουμ ενεργοβόρων βιομηχανιών η συμφωνία χρηματοδότησης για την κατασκευή ηλεκτρικής διασύνδεσης χωρητικότητας 350MW μεταξύ Ιταλίας και Γαλλίας. Η διασύνδεση θα διασχίζει τις Αλπεις και αναμένεται να γίνει η μεγαλύτερη σε μήκος απευθείας υπόγεια διασύνδεση συνεχούς ρεύματος στον κόσμο.
Αυτή όμως δεν είναι και η μοναδική καινοτομία για το έργο το οποίο είναι το πρώτο ιδιωτικά χρηματοδοτούμενο project ηλεκτρικής διασύνδεσης στην ΕΕ, με τη μέθοδο μάλιστα του project finance.
Το χρηματοδοτικό πακέτο για τη διασύνδεση Ιταλίας Γαλλίας ύψους 441 εκατ. ευρώ περιλαμβάνει δάνειο 388 εκατ. ευρώ με μέγιστο χρόνο αποπληρωμής τα 14 χρόνια και συνολική αποπληρωμή κατά την ωρίμανση ενώ οι τράπεζες που συμμετέχουν είναι το ιταλικό ταμείο παρακαταθηκών Cassa Depositi e Prestiti, η EIB και οι τράπεζες Intesa Sanpaolo, Natixis και UniCredit.
Η ίδια συμμετοχή για το έργο παρέχεται από το κονσόρτιουμ του Interconnector Italia το οποίο περιλαμβάνει 38 εταιρείες που δραστηριοποιούνται στους τομείς του χάλυβα, της χαρτοποιίας και των χημικών. Η κατασκευή του έργου ωστόσο θα επιβλέπεται από τον διαχειριστή του συστήματος μεταφοράς της Ιταλίας Terna, η οποία θα αναλάβει και τη σύμβαση συντήρησης και λειτουργίας του έργου.
Η διασύνδεση μετά από 10 έτη προβλέπεται να περάσει στον Ιταλό διαχειριστή, μέσω προσυμφωνημένης διαδικασίας ενώ το έργο αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί στα τέλη του 2019 με δυνατότητα παράτασης έως το Δεκέμβριο του 2021.
Μόλις ολοκληρωθεί η διασύνδεση θα αυξήσει το διασυνοριακό εμπόριο ηλεκτρισμού Ιταλίας και Γαλλίας κατά 40%, ενώ τα έσοδα της διασύνδεσης θα προκύψουν από τις δημοπρασίες για τη δέσμευση χωρητικότητας και οι οποίες θα είναι ημερήσιες, μηνιαίες και ετήσιες. Το όφελος για το έργο προκύπτει εξαιτίας της διαφοράς που υπάρχει στην τιμή του ρεύματος μεταξύ της Γαλλίας και της Ιταλίας. Τα έσοδα της διασύνδεσης θα χρησιμοποιηθούν για την αποπληρωμή του έργου και για την πληρωμή μερίσματος στους μετόχους.
Σύμφωνα με πληροφορίες το συγκεκριμένο έργο και η δομή των συμφωνιών που έχουν δομηθεί μεταξύ του Ιταλού και του Γάλλου διαχειριστή, και του κονσόρτιουμ των ενεργοβόρων βιομηχανιών έχει κινήσει το ενδιαφέρον και ελληνικών βιομηχανιών.
Άλλωστε στην Ελλάδα συντρέχουν οι ίδιες προϋποθέσεις, καθώς όπως και στην Ιταλία, υπάρχει στο βορρά μια χώρα με πυρηνική παραγωγή που μπορεί να εξασφαλίσει σημαντικές διαφορές στην τιμή του ρεύματος που μπορούν να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή μιας νέας διασύνδεσης ή την αναβάθμιση της υφιστάμενης και ταυτόχρονα να δημιουργήσουν τον απαραίτητο ηλεκτρικό χώρο για τη σύναψη μακροχρόνιων συμφωνιών προμήθειας ρεύματος σε ανταγωνιστικές τιμές από τη Βουλγαρία.
Να σημειωθεί πάντως ότι ένα τέτοιο πρότζεκτ θα πρέπει να εξειδικευτεί και να γίνουν πιο σαφείς οι οικονομικές παράμετροί του, προκειμένου να περάσει στη φάση της υλοποίησης και στην περιοχή μας.