Στα χέρια της Επιτροπής Ανταγωνισμού βρίσκεται το "κλειδί" για την τελική παραμονή ή όχι της ΔΕΠΑ στην αγορά λιανικής, σύμφωνα με το κείμενο του συμπληρωματικού Μνημονίου.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του "Energypress", το κείμενο αναφέρει ότι εφόσον αποχωρήσει κάποιος μέτοχος από τις υφιστάμενες ΕΠΑ, τότε, και όταν θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία, η ΡΑΕ και η Επιτροπή Ανταγωνισμού, σε διαβούλευση με την Κομισιόν, θα αξιολογήσουν πιθανά εμπόδια στον ανταγωνισμό, πριν φυσικά την έναρξη του διαγωνισμού για την πώληση της ΔΕΠΑ.
Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν ευοδωθούν οι διαπραγματεύσεις με τους ιδιώτες μετόχους των ΕΠΑ (Shell, Eni), δηλαδή η μεν Eni συμφωνήσει να αγοράσει το ποσοστό 51% της ΔΕΠΑ στην ΕΠΑ Θεσσαλονίκης-Θεσσαλίας, η δε, Shell πουλήσει στη ΔΕΠΑ το δικό της ποσοστό 49% στην Αττική, και πάλι η διαδικασία δεν τελειώνει.
Εφόσον κριθεί από την Επιτροπή Ανταγωνισμού ότι τα σχήματα που δημιουργούνται από τις συμφωνίες μεταξύ ΔΕΠΑ- Shell-Eni εμποδίζουν την λειτουργία του ανταγωνισμού στην αγορά, η οποία και απελευθερώνεται πλήρως από την 1η Ιανουαρίου 2018, τότε το μοντέλο θα επανεξετασθεί. Και δεν αποκλείεται να επανέλθουμε σε αυτό που ζητούσαν εξαρχής οι θεσμοί, δηλαδή το ποσοστό της ΔΕΠΑ στη λιανική να πέσει κάτω του 34% τόσο σε Αττική, όσο και σε Θεσσαλονίκη-Θεσσαλία.
Σε κάθε περίπτωση, πηγές με γνώση των διεργασιών, εξηγούν στο "Energypress", πως οι θεσμοί δεν θέλουν σε καμία περίπτωση, να δημιουργηθεί ένα κρατικό μονοπώλιο και στην λιανική. Μπορεί να δεχθούν, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η ΔΕΠΑ να αυξήσει το ποσοστό της στην ΕΠΑ Αττική, όχι όμως και να αποκτήσει το 100%.
Τα παραπάνω δεν σημαίνει ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της ΔΕΠΑ και των Shell, Eni, δεν συνεχίζονται, και μάλιστα με εντατικό ρυθμό. Και είναι εξακριβωμένο ότι η μεν Eni θέλει να αγοράσει το ποσοστό 51% της ΔΕΠΑ σε Θεσσαλονίκη-Θεσσαλία, αλλά και ότι η Shell θέλει να πουλήσει ολόκληρο το ποσοστό της 49% σε Αττική, συν τα δικαιώματα στο μάνατζμεντ.
Το θέμα περιπλέκξεται από το γεγονός ότι η Shell θέλει να συνυπολογίσει στο τίμημα και την αποζημίωση (value gap) έναντι της κατάργησης του δικαιώματος αποκλειστικής δραστηριότητας στη γεωγραφική περιφέρεια της Αττικής το 2030. Εδώ και καιρό, οι Ολλανδοί έχουν αποτιμήσει το ποσό αυτό σε 150 εκατ ευρώ. Ναι μεν, το value gap αποτελεί υποχρέωση του Δημοσίου, ωστόσο η πλευρά της Shell, που έχει αναθέσει στη Lazard να βρεί αγοραστή, θέλει το θέμα να ξεκαθαρίσει μια και έξω.
Το τι θα προκύψει από τις διαπραγματεύσεις δεν είναι ακόμη σαφές. Αλλά αυτός ο νέος οδικός χάρτης που διαμορφώνεται στην λιανική αγορά του αερίου θα πρέπει να έχει οριστικοποιηθεί και κατατεθεί μέχρι το Μάρτιο του 2018.
Προφανώς δεν είναι τυχαίο, ότι το Μάρτιο, σύμφωνα πάντα με το συμπληρωματικό Μνημόνιο, θα ξεκινήσει από το ΤΑΙΠΕΔ και ο διαγωνισμός για την πώληση του 65% των μετοχών της ΔΕΠΑ. Το χρονοδιάγραμμα δεν μπήκε τυχαία, παρά σχετίζεται με την εκτίμηση ότι έως τότε θα έχει αποσαφηνιστεί το τι μέλει γενέσθαι στην λιανική του αέριου, καθώς άλλη αξία προσδίδει στη ΔΕΠΑ να ελέγχει το 100% στην ΕΠΑ Αττικής έναντι του σημερινού 51%, και άλλη να ελέγχει μόνο το 34% όπως ζητούσαν οι θεσμοί.
Αν για τον οιονδήποτε λόγο καθυστερήσουν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΔΕΠΑ-Shell-Eni ή υπάρξει εμπλοκή με την Επιτροπή Ανταγωνισμού, είναι προφανές ότι πηγαίνει πίσω και η έναρξη του διαγωνισμού ιδιωτικοποίησης για το 65% της δημόσιας επιχείρησης αερίου.