Της Μύρνας Νικολαΐδου

Τετ, 13 Ιανουαρίου 2021 - 08:39

πλείστα θέματα: από την αποστρατικοποίηση των νησιών μέχρι τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Γνωρίζοντας φυσικά εκ των προτέρων ότι δεν πρόκειται να γίνουν αποδεκτά. Και σε αυτό το σημείο κρύβεται και η μεγαλύτερη παγίδα. Διότι η Τουρκία παίζοντας αυτό το παιχνίδι δεν αποκλείεται να θέλει να κερδίσει χρόνο. Αποφεύγοντας από την μια τις  κυρώσεις των Ευρωπαίων που αναμένεται να τεθούν επί τάπητος τον Μάρτιο και αναμένοντας από την άλλη να δει ποιες είναι οι  πραγματικές προθέσεις της νέας αμερικανικής κυβερνήσης του Τζο Μπάιντεν και κυρίως αν τελικώς προτίθεται να σκληρύνει την πολιτική της απέναντι στην Άγκυρα.  

Εν προκειμένω πάντως οι τακτικισμοί της Άγκυρας -να οδηγήσει σε αδιέξοδο τις συζητήσεις, επιρρίπτοντας τις ευθύνες στην Αθήνα- δεν πρόκειται να βρουν ευήκοα ώτα. Διότι  παρ ότι η Ελλάς δεν πέτυχε στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής την επιβολή κυρώσεων έναντι της Τουρκίας, κατάφερε να συμπεριλάβει στο τελικό κείμενο συμπερασμάτων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ότι αντικείμενο των διερευνητικών Ελλάδας- Τουρκίας είναι αποκλειστικά η οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και αυτό είναι ένα επιχείρημα που θα επικαλεστεί η ελληνική αντιπροσωπεία εάν η Άγκυρα ξεκινήσει τα γνωστά της παιχνίδια. Και αυτό φαίνεται ότι το γνωρίζει καλά η τουρκική διπλωματία που προσπαθεί ήδη να προκαταλάβει τους Ευρωπαίους,  προειδοποιώντας δια στόματος Μεβλούτ Τσαβούσουγλου πως σε περίπτωση που η ΕΕ στηρίξει την Ελλάδα όπως έκανε στη Σύνοδο του Οκτωβρίου, τότε και η Τουρκία θα ξανακάνει όσα έκανε μέχρι πρόσφατα! Όπως επίσης γνωρίζει πολύ καλά ότι το άνοιγμα των ευρωπαϊκών τραπεζών στην Τουρκία αγγίζει τα 100 δισ δολάρια. Σε αυτό άλλωστε στηρίζει και τις ελπίδες της.

Είναι ενδεικτικό ότι κατά την χθεσινή συνάντησή του με τους πρεσβευτές των χωρών μελών της ΕΕ ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας δήλωσε με το γνώριμο πλέον ύφος πως «η απειλητική γλώσσα» που χρησιμοποιήθηκε εναντίον της χώρας του στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, «ήταν η αιτία να ξεχειλίσει το ποτήρι». «Αντιδράσαμε και αν ξανασυμβεί θα το ξανακάνουμε», απείλησε και  κατηγόρησε εκ νέου την Ελλάδα και την Κύπρο, τονίζοντας πως «κάποιες χώρες μέλη της ΕΕ, τα πολυετή διμερή προβλήματα τους με την Τουρκία τα μετέφεραν στην ΕΕ». Αυτά για όσους τρέφουν αυταπάτες ότι η Άγκυρα προτίθεται να λογικευθεί και να αλλάξει ρότα.

Επιπλέον είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει ριζικά σε σχέση με τις τελευταίες διερευνητικές,  που  διεκόπησαν το 2015 λόγω του πραξικοπήματος στην Τουρκία. Και αυτό γιατί η Τουρκία τα τελευταία χρόνια ασκεί μια άκρως επιθετική εξωτερική πολιτική,  υπογράφοντας μνημόνιο με το ένα στρατόπεδο του αιματοβαμμένου λιβυκού εμφυλίου, εισβάλλοντας στην Συρία για να εκδιώξει τους Κούρδους και να εγκαταστήσει υποτίθεται Σύρους πρόσφυγες,  αλλά και στέλνοντας βοήθεια στους Αζέρους στον πόλεμο με τους Αρμένιους στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Ευτυχώς και η Ελλάς έχει κινητοποιηθεί το τελευταίο διάστημα, συνάπτοντας σημαντικές συμφωνίες με τους Γάλλους για τα Rafale -θα αρχίσουμε να τα παραλαμβάνουμε από τον Ιούλιο ενώ ξεκίνησαν και οι συζητήσεις για 4 Belharra-, με Αιγύπτιους και Ιταλούς για την ΑΟΖ, με την  Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ στον αμυντικό τομέα και με την Αλβανία για την προσφυγή στην Χάγη για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών. Και σε αυτά ακριβώς έγκειται και το μεγαλύτερό της όπλο. Η Αθήνα με όχημα την εξωστρέφειά της και την διάθεσή της για επωφελείς συνεργασίες έχει την ευκαιρία να καταδείξει με τον πλέον εμφανή τρόπο την τουρκική αδιαλλαξία και επιθετικότητα, απομονώνοντας  την Άγκυρα ή -γιατί όχι- παγιδεύοντάς την σε μια ευρωπαϊκή προοπτική που θα προϋποθέτει τον σεβασμό του διεθνούς δικαίου και την αναγνώριση του δικαίου της θάλασσας. Και φυσικά δεν πρέπει επ΄ ουδενί να προχωρήσει σε συμβιβασμούς ή εκπτώσεις στα εθνικά θέματα. Δεν έχει τέτοια εντολή από τον λαό. Είναι σε θέση ισχύος και πρέπει επιτέλους να σταματήσει να παίζει μόνο άμυνα!