Ακόμη και αν η διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας τα επόμενα χρόνια είναι πολύ μεγαλύτερη από την αναμενόμενη το πετρέλαιο θα εξακολουθήσει να αποτελεί βασικό καύσιμο για το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Αναπτυγμένα και αναπτυσσόμενα κράτη θα εξακολουθήσουν να βασίζονται στο πετρέλαιο τις επόμενες δεκαετίες και αυτός είναι ο λόγος που οι διεθνείς πετρελαϊκές εξακολουθούν να επενδύουν στην έρευνα και εξόρυξη.
Ακόμη και αν η διείσδυση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας τα επόμενα χρόνια είναι πολύ μεγαλύτερη από την αναμενόμενη το πετρέλαιο θα εξακολουθήσει να αποτελεί βασικό καύσιμο για το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού εφόσον αυτό είναι και το ποσοστό το οποίο ζει στις αναπτυσσόμενες χώρες. Παράλληλα, το πετρέλαιο είναι η κινητήρια δύναμη της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, που παρέχει το 35% της συνολικής ενέργειας που χρησιμοποιείται.
Η Ελλάδα παρά την οικονομική ύφεση εξακολουθεί να καταναλώνει ενέργεια, την οποία καλύπτει κατά το μεγαλύτερο μέρος από εισαγωγές (Ρωσία, Αλγερία, κλπ). Από την άλλη, ακόμη και αν οι επενδύσεις στις Ανανεώσιμες Πηγές έτρεχαν με «ιλιγγιώδεις ρυθμούς» και αν η Ελλάδα έπιανε το στόχο για συμμετοχή 30% των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας μέχρι το 2030 (ο οποίος είναι ένας στόχος αρκετά φιλόδοξος), αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα απομείνει αρκετός «χώρος» και για το πετρέλαιο (ειδικά για τις μεταφορές).
Η παγκόσμια ζήτηση για πετρέλαιο θα εξακολουθήσει να αυξάνεται-με μικρότερους ρυθμούς σε σχέση με παλαιότερα-και παρά το γεγονός ότι μια ενδεχόμενη επιβράδυνση στην παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη μπορεί να μειώσει τη ζήτηση, σίγουρα αυτό δεν θα οδηγήσει και στην απόλυτη μείωση της χρήσης του «μαύρου χρυσού» καθώς υπάρχει μια κρίσιμη διαφορά μεταξύ της «αύξησης με βραδύτερο ρυθμό» και της «συρρίκνωσης».
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος ότι όσο ομαλά εξελίσσονται οι τεχνολογίες της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας άλλο τόσο ομαλά εξελίσσονται και οι τεχνολογίες του πετρελαίου και του φυσικού αερίου.
Τα ορυκτά καύσιμα, όπως είναι η βενζίνη και το πετρέλαιο κίνησης, ιστορικά, έχουν καταστεί οι κινητήριες δυνάμεις όλων των κλάδων από τη γεωργία μέχρι τις οδικές μεταφορές, τις εμπορικές δραστηριότητες, τις αερομεταφορές, τη ναυσιπλοΐα κλπ. Σε αυτό έχει συμβάλλει η ευκολία μεταφοράς και αποθήκευσης τους, η ευελιξία της τελικής χρήσης, ο τρόπος καύσης και η έλλειψη σημαντικών υποκατάστατων.
Αυτό εξηγεί γιατί, ακόμη και οι πιο ανεπτυγμένες χώρες εξακολουθούν να βασίζονται στο πετρέλαιο ενώ δεν πρέπει να αγνοεί κανείς ότι μέχρι το 2050 θα υπάρχουν επιπλέον 2,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι και θα προστεθούν 90 τρισεκατομμύρια δολάρια σε πραγματικό ΑΕγχΠ.
Αλλά και οι πιο «πράσινες» επιχειρήσεις, εκείνες που τάσσονται υπέρ των λιγότερο ρυπογόνων καυσίμων βρίσκονται σε δύσκολη θέση ακόμη και αν η ζήτηση πετρελαίου μειωθεί, οι τιμές μειώνονται, με αποτέλεσμα να ενθαρρύνεται και πάλι η χρήση πετρελαίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι σημαντικά υψηλότερες τιμές βενζίνης, όπως αργά στην Κίνα και στην Ινδία, δεν μείωσαν τη ζήτηση όσο θα ανέμενε κανείς. Οι χώρες αυτές έχουν χαμηλότερα εισοδήματα όμως παρεμβαίνει ο κρατικός μηχανισμός με ελέγχους των τιμών και χρησιμοποιούν τεράστιες επιδοτήσεις για να παρεμβαίνουν στην αγορά.
Ωστόσο, και στις Η.Π.Α. όπως φαίνεται η μείωση της κατανάλωσης πετρελαίου δεν είναι καθόλου εύκολη. Παρά τις πολιτικές «αποθάρρυνσης» της χρήσης του, η ζήτηση πετρελαίου στις ΗΠΑ δεν μειώθηκε με την απόλυτη έννοια. Στην πραγματικότητα, το 2017 η ζήτηση πετρελαίου ΗΠΑ ήταν στα 20 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα, δηλαδή στα υψηλότερα επίπεδα από το 2007.
(της Πένης Χαλάτση, insider.gr)