Του Δημήτρη Αβαρλή Παρ, 7 Φεβρουαρίου 2020 - 08:16
Μέσα σε διάστημα λίγων ημερών έχουν χάσει τη ζωή τους τουλάχιστον δέκα άνθρωποι στην προσπάθεια τους να καλύψουν την ανάγκη τους σε θέρμανση. Στις πλείστες περιπτώσεις πρόκειται για θανάτους μετά από εισπνοή αναθυμιάσεων από μαγκάλια, από σόμπες υγραερίου. Η αδυναμία των ευάλωτων οικονομικά νοικοκυριών να καλύψουν πάγιες ανάγκες δεν είναι τωρινό φαινόμενο, όμως η πολιτεία αδυνατεί επιλύσει από την πλευρά της ένα πρόβλημα την ώρα που μιλά για την ανάγκη ενεργειακής μετάβασης της χώρας.
Πριν λίγα χρόνια και συγκεκριμένα το 2013 δύο φοιτητές στη Λάρισα έχασαν τη ζωή τους από αναθυμιάσεις από αυτοσχέδιο μαγκάλι στην προσπάθειας τους να ζεσταθούν. Η είδηση είχε σοκάρει την ελληνική κοινωνία, ωστόσο προκλητική ήταν η αντιμετώπιση διάφορων δημοσιογράφων και αναλυτών, οι οποίοι έκαναν λόγο για αμαθείς φοιτητές.
Είναι γνωστόν τοις πάσι πως η καύση καυσόξυλων και άλλων ακατάλληλων υλικών είναι απαγορευτική, ωστόσο πολλοί άνθρωποι δεν έχουν τα χρήματα για να ανταποκριθούν στα αυτονόητα και πλέον μιλάμε για μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, σύμφωνα με έρευνες. Πριν δύο μήνες το energia. gr επεσήμανε το πρόβλημα (δείτε εδώ). Τελευταίο περιστατικό μια γυναίκα 90 χρονών η οποία πέθανε προχθές από αναθυμιάσεις στο σπίτι της στην Καβάλα, όταν βραχυκύκλωσε το θερμαντικό σώμα που είχε. Το πρόβλημα είναι μεγάλο όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη. Πάνω από 50 εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ αδυνατούσαν να καλύψουν βασικές ενεργειακές υπηρεσίες που απαιτούνται για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς βιοτικού επιπέδου.
Σε νέα έκθεσή του Κέντρου Ερευνών της Ε.Ε. δείχνει ότι το ζήτημα είναι πολύ πιο περίπλοκο και χρειάζονται στοχευμένα έργα στην εξοικονόμηση ενέργειας. Προχωρά όμως και σε πολύ σοβαρά συμπεράσματα. Ήδη η έκταση και η σοβαρότητα του προβλήματος βρίσκονται κατά καιρούς στο επίκεντρο ομιλιών ευρωβουλευτών και θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., η οποία χρηματοδοτεί έργα έρευνας και καινοτομίας για να ελέγξει την αποτελεσματικότητα των διαφόρων προσεγγίσεων για την καταπολέμηση της ενεργειακής πενίας.
Οι βασικές εκτιμήσεις που προκύπτουν από τη μελέτη είναι η ανάγκη για περισσότερα έργα ειδικά εστιασμένα στις ανάγκες των ευάλωτων καταναλωτών και στις ευρύτερες κοινωνικές πτυχές της ενεργειακής φτώχειας. Οι ερευνητές διαπιστώνουν πως τα έργα της Ε.Ε. που είναι ήδη σε εξέλιξη επικεντρώνονται κυρίως στη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας για ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους και η μείωση της ενεργειακής φτώχειας είναι συχνά μόνο ένας παράλληλος στόχος. Παράλληλα, τονίζουν πως υπάρχει επί του παρόντος μια άνιση γεωγραφική κατανομή των έργων και των επενδύσεων, τόσο εντός όσο και μεταξύ των χωρών της ΕΕ.
Οι οργανισμοί που δραστηριοποιούνται σε έργα ενεργειακής φτώχειας συγκεντρώνονται σε λίγους τομείς, οι οποίοι δεν αντιστοιχούν πάντα στις περιοχές που πλήττονται σοβαρότερα από ζητήματα ενεργειακής φτώχειας σε εθνικό επίπεδο. Τα μελλοντικά σχέδια πρέπει να προσπαθήσουν να καλύψουν περισσότερες γεωγραφικές περιοχές και να αυξήσουν τη συμμετοχή υποεκπροσωπούμενων χωρών.
Να σημειωθεί πως από τις χώρες με υψηλά ποσοστά ενεργειακής φτώχειας η Ε.Ε. διαπιστώνει ότι η Βουλγαρία, η Ελλάδα και η Ιταλία είναι αρκετά δραστήριες για επενδύσεις σε πρωτοβουλίες καινοτομίας που χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά προγράμματα για την αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας. Σε κάθε περίπτωση χρειάζονται ριζικές λύσεις, όπως για παράδειγμα η δωρεάν εγκατάσταση συστημάτων (θερμοσίφωνες κ.α) και η επέκταση προγραμμάτων στήριξης ευάλωτων νοικοκυριών.
ΠΗΓΗ:https://www.energia.gr/article/163737/megalonei-dramatika-o-arithmos-ton-thymaton-ths-energeiakhs-ftoheias-sthn-ellada