Ένα ακόμη βήμα θα πραγματοποιηθεί τον Μάιο του 2022 για τη μετατροπή της χώρας μας σε κόμβο διαμετακόμισης (hub) φυσικού αερίου στην ευρύτερη περιοχή, όταν προγραμματίζεται να ολοκληρωθεί ο διασυνδετήριος αγωγός Βουλγαρίας-Σερβίας (IBS). Κι αυτό γιατί πηγή τροφοδοσίας του αγωγού θα αποτελέσουν οι υποδομές εισαγωγής φυσικού αερίου στην Ελλάδα, οι οποίες επομένως από τα μέσα της επόμενης χρονιάς θα αναλάβουν και τον ρόλο «σημείων εισόδου» ποσοτήτων καυσίμου που προορίζονται για τη σέρβικη αγορά, μέσω αυτής της νέας όδευσης. 

Για την κατάληξη του φυσικού αερίου στη Σερβία, με αφετηρία την Ελλάδα, ο IBS θα αποτελέσει ουσιαστικά τον δεύτερο κρίκο σε μία αλυσίδα που θα ξεκινά από τον διασυνδετήριο αγωγό Ελλάδας-Βουλγαρίας (IGB). Ο IGB βρίσκεται ήδη σε κατασκευή, με πρωταρχική αποστολή να διασυνδέσει τα εθνικά συστήματα αερίου Ελλάδας και Βουλγαρίας, ώστε η Βουλγαρία να αποκτήσει πρόσβαση τόσο σε αέριο αζερικής προέλευσης μέσω του ΤΑΡ, όσο και σε καύσιμο που θα καταφθάνει σε άλλες υποδομές εισαγωγής στο ελληνικό δίκτυο. 

Μία υπό ανάπτυξη τέτοια υποδομή είναι το FSRU Αλεξανδρούπολης, η πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης LNG, για την «είσοδο» στο ελληνικό σύστημα ποσοτήτων καυσίμου που θα καταφθάνουν ακτοπλοϊκώς. Το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί η Bulgartransgaz, Διαχειριστής του εθνικού δικτύου μεταφοράς φυσικού αερίου της Βουλγαρίας, συμμετέχει με 20% στην εταιρεία Gastrade που είναι ο φορέας υλοποίησή του. 

Ο συμπληρωματικός ρόλος των παραπάνω υποδομών εξηγεί επίσης γιατί σε συνάντηση που είχαν την περασμένη Παρασκευή η υπουργός Ενέργειας της Βουλγαρίας T. Petkova, με τον αντιπρόεδρο της σερβικής κυβέρνησης και υπουργό Ενέργειας Z. Mihajlovic, επισημάνθηκε ότι ο IGB, o IBS και το FSRU Αλεξανδρούπολης «κατασκευάζονται σε συνέργεια», καθώς και ότι τα τρία έργα «θα είναι επωφελή για ολόκληρη την περιοχή». 

«Υποδοχή» αερίου και για άλλες αγορές με τον Κάθετο Διάδρομο 

Στην ίδια συνάντηση, σύμφωνα με το δελτίο Τύπου που εκδόθηκε, οι αξιωματούχοι των δύο κρατών συμφώνησαν στην επιτάχυνση υλοποίησης του IBS, με τη βουλγαρική πλευρά να σημειώνει ότι τον Μάιο θα ξεκινήσουν οι εργασίες για το τμήμα που διατρέχει τη χώρα, και τη σερβική να ανακοινώνει πως στις αρχές Μαρτίου θα προκηρυχθεί ο διαγωνισμός κατασκευής του δικού της τμήματος. 

Ο αγωγός θα έχει συνολικό μήκος 170 χιλιόμετρα, ενώ αποτελεί ευρωπαϊκό Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI), έχοντας συγχρηματοδοτηθεί με κοινοτικά κονδύλια ύψους 29,7 εκατ. ευρώ. Το θετικό οικονομικό του αντίκτυπο στο ελληνικό εθνικό σύστημα αερίου, μέσω των χρεώσεων μεταφοράς για τις ποσότητες καυσίμου που θα διέρχονται από την Ελλάδα με προορισμό τη Σερβία, πιστοποιείται και από τον διασυνοριακό επιμερισμό του κόστους μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας, για τμήμα του IBS επί της βουλγαρικής επικράτειας. Έτσι, παρόλο που το έργο δεν διέρχεται από το ελληνικό έδαφος, σύμφωνα με την εν λόγω μελέτη, ο δείκτης συνολικού καθαρού οφέλους για τη χώρα μας ανέρχεται στο 15,84%. 

Από την άλλη πλευρά, ο αγωγός Βουλγαρίας-Σερβίας αναδεικνύει τις προοπτικές που ανοίγει ο IGB, ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαφοροποίηση των πηγών και των οδεύσεων εφοδιασμού ολόκληρης της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Μάλιστα, οι προοπτικές αυτές είναι αρκετά ευρύτερες από την πρόσβαση στη σερβική αγορά, με δεδομένο ότι ο IGB θα αποτελέσει επίσης τη νότια απόληξη του λεγόμενου Κάθετου Διαδρόμου, για την τροφοδοσία και της Ρουμανίας και της Ουγγαρίας με καύσιμο που θα καταφθάνει στην Ελλάδα.